Najczęściej wykorzystywanym sposobem frezowania otworów jest sposób w którym frez prowadzony jest po helisie. Powierzchnia tak wykonanego otworu jest wystarczająca dla otworów niewspółpracujących. Trzeba równocześnie zadbać o odpowiednie parametry obróbki dostosowane do obrabianego materiału, o odpowiedni dobór narzędzia, którego geometria będzie dostosowana do zaprogramowanego kąta schodzenia, a także o odpowiednie, dosyć intensywne chłodzenie, które umożliwi sprawne usuwanie wiórów ze strefy obróbki. W przypadku otworów o bardzo wysokich wymaganiach geometrycznych i powierzchniowych najlepszym sposobem jest użycie wytaczadła.
Wykonywanie gwintów najczęściej odbywa się za pomocą gwintownika (wewnętrzne) lub narzynki (zewnętrzne). Jest to narzędzie dokładnie odwzorowujące zarys gwintu. Zastosowanie tej metody wymaga odpowiedniego zsynchronizowania wartości posuwu oraz obrotów. Maszyna CNC samodzielnie ustala posuw do zastosowanej prędkości obrotowej narzędzia uwzględniając skok gwintu. Gwinty możemy również wykonywać za pomocą frezowania używając do tego specjalnego freza do gwintów ( z ostrzem pojedynczym lub wielokrotnym). W tej metodzie narzędzie porusza się wokół własnej osi oraz po linii śrubowej. Tą metodą możemy wykonywać zarówno gwinty wewnętrzne jak i zewnętrzne. Inną metodą na wykonanie gwintu jest wygniatanie. Gwint formowany jest na zimno bez powstawania wiórów. Stosowane jest to dla miększych materiałów. Tak otrzymany gwint ma dwa razy większą nośność, posiada jednak pewne ograniczenia jak możliwość wykonywania tylko na maszynach precyzyjnych, większy koszt wygniataków oraz zakaz ich stosowania w branży spożywczej, ze względu na możliwość powstawania kieszeni na wierzchołkach krawędzi średnicy wewnętrznej, w których mogłyby gromadzić się resztki doprowadzając nawet do skażenia. We wszystkich wymienionych wyżej metodach wymagane jest również wcześniejsze przygotowanie powierzchni walcowej otworu lub czopa o określonej geometrii w zależności od wykonywanego gwintu.
